مخوف‌ترین اثر باستان‌شناسی دنیا؛ برجی از جمجمه‌های کودکان و بزرگسالان! |تصویر
تاریخ انتشار: ۲۵ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۱۰۸۰۵۰
خبرفوری نوشت: باستان‌شناسان مکزیکی در سال ۲۰۱۵ در کاوش‌های خود در نزدیکی یکی از معابد باستانی آزتک‌ها، یکی از عجیب‌ترین و وهم‌انگیزترین آثار باستانی جهان را کشف کردند: برجی ساخته شده از آهک و صدها جمجمه انسان.
موسسه ملی انسان‌شناسی و تاریخ مکزیک (INAH) در سال‌های اخیر اخبار بسیار جالبی از اکتشافات باستان‌شناسی در این کشور را اعلام کرده است؛ اکتشافاتی که توجه مردم دنیا را بیش از همیشه به تاریخ رازآلود و مرموز تمدن‌های باستانی آمریکای مرکزی جلب کرده‌اند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
یکی از جالب‌ترین و شاید بشود گفت ترسناک‌ترین اکتشافات این سال‌ها، پیدا شدن یک برج ۵۰۰ ساله متعلق به تمدن آزتک‌ها بود. خبر این کشف ابتدا در سال ۲۰۱۵ اعلام شد، اما کار جستجو پس از آن نیز ادامه داشته و در سال‌های بعدی نیز قسمت‌ها تازه‌ای از برج از زیر خاک بیرون آورده شده است.
نکتۀ خاص و ترسناک در مورد این برج این است که صدها جمجمه انسان در ساخت آن به کار رفته است. در سال ۲۰۲۰ با بیرون آمدن قسمت‌های تازۀ برج از زیر خاک، مجموع تعداد جمجمه‌های شمارش شده در این برج به ۶۰۰ مورد رسید. گمان باستان‌شناسان این است که این تنها یکی از هفت برج جمجمه‌ای است که در پایتخت آزتک‌ها یعنی شهر تنوچتیتلان وجود داشته‌اند. این برج در کنار ویرانه‌های معبد مایور یافت شده است؛ معبدی با قدمت حدودا ۶۰۰ ساله که وقف خدای جنگ آزتک‌ها موسوم به هویتزیلوپوچتلی (Huitzilopochtli) و خدای باران موسوم به تلالوک (Tlaloc) شده بود.
باستان‌شناسان در ابتدا تصور می‌کردند که همه این جمجمه‌ها متعلق به مردان بالغی است که در جنگ با آزتک‌ها شکست خورده بودند. اما بررسی‌های بعدی نشان داد که در این بین جمجمه‌های زیادی متعلق به زنان و کودکان هم وجود دارد. به همین خاطر محققان فکر می‌کنند که احتمالا تعدادی از جمجمه‌ها مربوط به افرادی است که اسیر شده و بعدا قربانی شده بودند. باررا رودریگز باستان‌شناس می‌گوید: «به هر حال ما می‌دانیم که همۀ این جمجمه‌ها تقدیس شده بودند؛ یعنی به عنوان هدایایی به خدایان تقدیم شده بودند».
به اعتقاد باستان‌شناسان این جمجمه‌ها قبل از اینکه در این برج بزرگ در کنار هم قرار بگیرند، مدتی در نقاط مختلف شهر در تاقچه‌های کوچکتر در معرض دید مردم قرار داشته‌اند. اما در نهایت همه آنها را کنار هم جمع می‌کنند و با استفاده از ملات آهک آنها را در قالب یک ساختمان دایره‌ای شکل بزرگ روی هم می‌گذارند.
به گفته موسسه انسان‌شناسی و تاریخ «اگرچه این بنا برای بینندگان امروزی بسیار مخوف به نظر می‌رسد، اما برای تمدن‌های آمریکای مرکزی این یک آیین قربانی بود که خدایان را زنده نگه می‌داشت و مانع از متلاشی شدن جهان می‌شد. در حقیقت این بنا برای آنها بیشتر نمادی از زندگی بود تا مرگ».
برج جمجمه‌ای حدود ۵ متر قطر دارد و در سه مرحله ساخته شده که شروع آن احتمالا از زمان پادشاهی تلاتوآنی آهوئیزوتل در بین سال‌های ۱۴۸۶ تا ۱۵۰۲ میلادی بوده است. در زمان پادشاهی آهوئیزوتل امپراطوری آزتک‌ها به سمت کشور امروزی گواتمالا و اطراف خلیج مکزیک گسترش پیدا کرد و به بیشترین وسعت خود رسید. بر اساس گزارش‌های تاریخی، در زمان حکومت همین پادشاه و به مناسبت ساخت یک معبد جدید در شهر تنوچتیتلان، حدود ۲۰ هزار اسیر جنگی قربانی شده بودند.
منبع: خرداد
کلیدواژه: باستان شناسی باستان شناسان شده بودند جمجمه ها آزتک ها سال ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khordad.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خرداد» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۱۰۸۰۵۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا این «دوازده‌وجهی» باستان‌شناسان را حیرت‌زده کرده است؟ (+عکس)
شاید صدها یا هزاران سال بعد، کسانی که آثاری از تمدن ما را پیدا می‌کنند، ندانند که آن اشیاء برای ما واقعا چه کاربردی داشته‌اند. خود ما هم در نسبت با برخی از آثار باستانی همین وضع را داریم. یکی از رازآمیزترین اشیاء باستان‌شناسی که تا کنون کشف شده‌اند، «دوازده‌وجهی‌های رومی» هستند.
به گزارش فرادید، ما تقریباً هیچ چیز در مورد این اشیاء مرموز نمی‌دانیم؛ در واقع آنقدر اطلاعات باستان‌شناسان و مورخان دربارۀ این اشیاء کم است که تا کنون نظریه‌های کاملا مختلفی در مورد معنی و عملکرد آنها شکل گرفته است.
یکی از قوی‌ترین سرنخ‌هایی که در مورد این اشیاء در اختیار داریم، نقشه‌ای است که محل کشف ده‌ها مورد از آنها را نشان می‌دهد؛ این نقشه به ما می‌گوید که آنها در بخشی از امپراتوری روم محبوبیت خاصی داشتند: شمال فرانسه، انگلستان و آلمان امروزی.
دربارۀ دوازده‌وجهی رومی چه می‌دانیم؟دوازده‌وجهی‌های رومی اجسامی توخالی و 12 ضلعی هستند که هر ضلع آن به نوبۀ خودش حالت یک پنج ضلعی را دارد و تقریباً همیشه حاوی یک سوراخ است. لبه‌های بیرونی این اشیاء اغلب دارای برجستگی‌های گرد هستند.
بیشتر این اشیاء از برنز ساخته شده‌اند، اما برخی نیز از جنس سنگ هستند و سوراخ یا دستگیره ندارند. قطر آنها از حدود 1.5 تا 4.5 اینچ (4 تا 11 سانتی متر) متغیر است و اندازه سوراخ‌ها نیز متفاوت است، از 0.2 تا 1.5 اینچ (6 تا 40 میلی متر).
اشیایی از این نوع قبلا ناشناخته بودند تا اینکه اولین مورد در سال 1739 در هرتفوردشایر پیدا شد. در مجموع، حداقل 116 مورد از این اشیاء پیدا شده‌اند که بیشتر آنها در حوضه راین، در سوئیس کنونی، شرق فرانسه و جنوب آلمان یافت شده‌اند. برخی از آنها در میان گنجینه‌های سکه یافت شدند که نشان می‌دهد صاحبانشان آنها را ارزشمند می‌دانستند. قدمت بیشتر آنها را می‌توان قرن دوم و سوم پس از میلاد دانست.
هیچ اشاره‌ای به دوازده وجهی در متون مربوط به زمان رومیان باقی نمانده است و بنابراین هر نظریه‌ای در مورد عملکرد آنها صرفا بر اساس حدس و گمان است. تا کنون چندین فرضیه مختلف دربارۀ کارکرد این اشیاء ارائه شده است:
1. نوع خاصی از تاس که در یک بازی مثل نرد به کار می‌رفته است.
2. یک شیء جادویی، احتمالاً از مذهب سلتیک.
3. یک اسباب بازی برای کودکان.
4. وزنه‌ای برای تورهای ماهیگیری
5. سر عصای روسای قبیله یا افراد مهم.
6. نوعی ساز موسیقی
7. ابزاری برای تخمین فواصل و بررسی زمین، به ویژه برای اهداف نظامی.
8. دستگاهی برای تشخیص سکه‌های تقلبی.
9. تقویمی برای تعیین اعتدال بهار و پاییز ویا تاریخ بهینه کاشت گندم.
10. یک جا شمعی. (بقایای موم در یکی دو مورد از اشیاء بازیابی شده یافت شده است.)
11. یک اتصال‌دهنده برای تیرهای فلزی یا چوبی.
12. ابزار بافندگی مخصوص دستکش. (این توضیح می‌دهد که چرا هیچ دوازده وجهی در مناطق گرمتر امپراتوری یافت نشد.)
13. وسیله‌ای برای تعیین قطر لوله‌های آب.
14. پایه‌ای برای علامت‌های عقاب. (هر لژیون رومی یک پرنده نمادین را بر روی یک میله در میدان نبرد حمل می‌کرد.)
15. نوعی ابزار طالع‌بینی (بر روی یک دوازده وجهی که در سال 1982 در ژنو یافت شد، نام لاتین 12 علامت زودیاک نوشته شده بود.)
اما همانطور که گفته شد، هیچ یک از این نظریات تایید نشده‌اند و بنابراین هنوز راز دوازده‌وجهی رومی حل نشده باقی مانده است.
کانال عصر ایران در تلگرام
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند